Główne założenia

I.Podstawowe założenia modelu IFS (po polsku SWR, System Wewnętrznej Rodziny)

Naturą umysłu jest bycie podzielonym na nieokreśloną liczbę części lub subosobowości.
Każdy posiada JA (z ang. “The Self”), a to JA może i powinno przewodzić wewnętrznemu systemowi danej osoby.
Pozytywna intencja – to coś, co przyświeca absolutnie każdej części. Nie ma “złych” części, a celem terapii nie jest eliminacja poszczególnych części, lecz pomoc w odkryciu ról, które będą bardziej konstruktywne dla systemu.
Wraz z naszym rozwojem, wzrastają także nasze części, tworząc w ten sposób skomplikowany system interakcji między sobą; z tego powodu teoria systemów może być stosowana wobec wewnętrznego systemu. Gdy system zostaje przeorganizowany, części zmieniają się błyskawicznie.
Zmiany w wewnętrznym systemie będą miały wpływ na zmiany w zewnętrznym systemie (np. rodzina, społeczność) i na odwrót. Implikacją tego założenia jest to, że zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny system powinny być brane pod uwagę.

II. Główne cele terapii

Osiągnąć równowagę i harmonię w wewnętrznym systemie (w wewnętrznej rodzinie).
Odróżnić JA tak, aby było efektywnym liderem systemu.
Gdy JA przewodzi, części będą dostarczać swojego wkładu do JA, jednocześnie szanując przywództwo i ostateczne decyzje JA.
Wszystkie części będą istnieć i użyczać talentów, które są odbiciem ich pozytywnych intencji.

III. Części

Subosobowości są aspektami naszej osobowości, które wewnętrznie wchodzą w interakcje w sekwencjach i stylach, które są podobne do interakcji między ludźmi.
Części mogą być odczuwane na różne sposoby – jako myśli, emocje, odczucia, obrazy i na inne sposoby.
Wszystkie części chcą czegoś dobrego dla danej osoby i użyją szerokiego zakresu strategii, żeby osiągnąć wpływ na wewnętrzny system.
Części rozwijają skomplikowany system interakcji pomiędzy sobą. Polaryzacja rozwija się, gdy części próbują osiągać większy wpływ na system.
Mimo, że doświadczenia wpływają na części, części nie są tworzone przez doświadczenia. Istnieją zawsze, albo w stanie faktycznym, albo jako potencjał.
Części, które stają się ekstremalne noszą na barkach “ciężar” – energie, które nie są typowe dla funkcjonowania tej części i nie należą do jej natury, tak jak radykalne przekonania, emocje, czy fantazje. Częściom można pomóc “zrzucić ciężar” i przywrócić je do naturalnej równowagi.
Części, które utraciły zaufanie do przywództwa JA będą się “mieszać” z, lub przejmować kontrolę nad JA.